بسم الله الرحمن الرحیم


           الحمدلله رب العالمین  والصلات وسلام علی سید الاولین والا خرین خاتم الانبیاء

                                    ولمرسلین محمد واله واصحابه الطیبین الطاحرین .
      در حدود چهارده قرن وخورده پیش وقتی مثل امروز تاریکیهای کفر وضلالت وجهالت وسفاهت دنیا را  احاطه کرده بودند ماه رشد وهدایت از پشت سلسله جبال بتها طلوع کرد که شرق و غرب وشمال وجنوب ، خلاصه هر گوشه  دنیا را با نور خود منور ساخت ودر مدت کوتاه بیست وسه ساله نوع بشر را از لحاظ   پیشرفت با وجی رسانید که تاریخ جهان از آوردن نظیر آن قاصر است ومشعلی از رشد وهدایت وصلاح وفلاح بدست مسلمانان  داد که آنها با نور آن همیشه در شاهراه ترقی وپیشرفت گام برداشتند وتا قرنهای متمادی با شآن وشکوهی کم نظیر بر دنیا حکمفرمای کردند که در مقابل آنها هر یک از نیروهای مخالف در  هم شکست

                                                                   

اگر چه این حقیقتی است که  غیر قابل انکار است ولی باز هم داستان قدیمی است که تکرار آن نه رضایتبخش نه کار آمدنی ونه مفید است مخصوصآ در صورتیکه وقایع و حادثات و اوضاع و حالات امروزی دامن تاریخ دامنه دار و پر افتخار نیا کان ما را لکه دار می سازند .


وقتی ما به حیات ملی هزا وچهار صد ساله خود از دریچه تاریخ نگاه میکنیم که در میان ملل عالم ما یگانه وارث عزت و عظمت ، شآن وشوکت وجاه و حشمت هستیم ولی وقتی به اوضاع و حالات فعلی خود نگاهی  می اندازیم حس میکنیم که به منتهای درجه ذلت و خواری و افلاس وناداری مبتلا هستیم ، نه قوت داریم نه شان وشوکت ، نه احساس اخوت و محبت داریم ، نه عادات و اخلاق نیکو داریم ونه اعمال و افعال خوب  داریم . در میان ما بدیهای بسیاری شیوع پیدا کرده است وخوبیها از ما دور شده است .

امروز هنگامیکه وضع اخلاقی ما نسبت به پیش وخیم تر شده است و معلوم میشود که زمان آینده نسبت به زمان گذشته نیز خطرناکتر و تاریکتر خواهد بود بیکار نشستن و با بدیها عملآ مبارزه نکردن جرمی است  غیر قابل جبران .

  گذشته از ان مهمترین وظیفه خود یعنی امر بالمعروف ونهی عن المنکر را ترک گفتن نیز به منزله دعوت دادن به لعنت و غضب خدای وحده لا شریک است ودر این شکی هم نیست که امر بالمعروف و نهی عن المنکر رکن مهمی از دین است که همه چیز بآن بستگی دارد و بمنظور انجام دادن همین کار خداوند تعالی  همه انبیای کرام را مبعوث فرمود .

اگر خدای نکرده از آن صرفنظر شود وعلم و عمل به آن از بین رود درستکاری که خاص شرف انسانی است مضمحل و افسرده شود و بجای آن کاهلی وتنبلی شیوع پیدا کند ، راه های گمراهی و ضلالت باز شود ، جهل تمام عالم را فرا گیرد ، خرابیها در تمام کارها رخنه کند ، مخلوق خدا تباه گردد ، درباره تباهی وبر بادی آن وقتی متوجه میشویم که در روز محشر در پیشگاه خدای بزرگ وبرتر مورد پرسش وباز جویی قرار     میگیریم .

افسوس ، هزار افسوس ، خطری که انتظارش را داشتیم روبروی ما قرار گرفت ، چیزی که از ان بیمناک  بودیم پیش چشم ما مجسم گردید . آثار علم و عمل در جهان اسلامی تقریبآ از بین رفت ، برکات آداب ورسوم اسلامی از جامعه مسلمانان روی گردانید، تحقیر  وتذلیل مردم بر قلوب ما نقش بست ، رابطه قلبی که با خدا داشتیم قطع شد و ما در نتیجه پیروی از خواهشات نفسانی مانند سگها بیحیا شدیم .

بدست آوردن آدمی صادق و مومن بر روی زمین که بتواند بخاطر اعلای کلمته الحق ملامت دیگران را تحمل کند نه فقط اینکه دشوار است بلکه در واقع غیر ممکن است و اگر مردی با ایمان برای جبران این خرابیها و احیای این سنت نبوی تلاش و کوشش کند و آستینهایشرا بلا کشیده این بار مبارک را بدوش کشد بدن شک در میان تمام جهانیان دارای سخصیت و حیثیت ممتازی خواهد بود .

خواجه محمد اسلام .

منبع : انسان درست کار